چرا مرمت؟

مرمت یعنی چه؟ مرمت چیست و شامل چه کارهایی میشه؟

تعریف های زیادی از مرمت تو ذهن هرکسی می تواند وجود داشته باشد. یکی براساس فرهنگ نامه و لغت تعریفش می کند و دیگری براساس دیده ها و شنیده هایش.

اما مرمت شامل بستر بزرگی از مترادف ها میشود. می توان مرمت رو تعمیر دانست یا بازسازی معنا کرد.یا دوباره سازی و یا تقویت کردن قسمتهای آسیب دیده.کلا همیشه عمل ترمیم و مرمت مثل دارو و درمان عمل می کند. یعنی درحقیقت کسی که در حال مرمت کردن است به نوعی مشغول به درمان آن و  تجویز دارو و جراحی است .

بگذارید یک بنا رو به یک انسان تشبیه کنیم. وقتی اندامی دچار آسیب می شود و احتیاج به ترمیم پیدا میکند.روشهای مختلفی برای درمان ممکن است پیشنهاد گردد. اما در عمل باید دید همه شرایط بیمار چگونه است و ارتباطات عضو آسیب دیده به چه صورت است و با توجه به همه این موارد بهترین راه درمانی به مرحله اجرا برسد.

نکته مهم در هر کار درمانی، کارایی دوباره عضو آسیب دیده و بطور کلی جسم و روح بیمار است. برای مثال اگه یکی از اعضای بدن مثل دست دچار شکستگی بشود. هدف درمان فقط درمان شکستگی نیست. هدف والاتری مورد نظر است، یعنی انتظار داریم بعد از رفع شکستگی، این دست  ترمیم شده، حداقل تا 90 درصد کارایی سابق را داشته باشد و به مرور بتواند دوباره همه کارهای سابق را انجام دهد. این موضوع همان مفهوم احیاست. یعنی نمی توان بگوییم اگر استخوانی شکست فقط در مرحله درمان دوباره قسمتهای شکسته استخوان بهم جوش بگیرد و بس. در یک درمان درست، چطور جوش گرفتن و کارایی دوباره عضو بسیار مهم است. به نحوی که بتواند دوباره کارهای قبل را تکرار نماید و بتواند کارهای پیش روی رو به مرحله اجرا برساند.

حال با توجه به آنچه در مثال بالا گفته شد. می توان گفت در هرکار مرمت بنا، هدف درمان بنا و حفظ آن به بهترین روش ممکن است. را رسیدن به  بهترین روش، مطالعه و شناخت مناسب از تمام شرایط و ارتباطات قسمتهای مختلف بنا است. و در انتها احیای بناست. یعنی همان کارایی درست اثر آسیب دیده بعد از درمان آن می باشد.

در ادامه باز هم با هم در مورد مرمت بیشتر صحبت خواهیم کرد؛

 

سر آغاز سخن

با نام و یاد خداوندگار بزرگ دست بر قلم میساییم تا شاید شاگردی باشیم برای او که خود نویسنده و نقاشی چیره دست و بی مانند است. می گوییم و می نویسیم و نقش میندازیم تا همگان بدانند که آفریدگار بزرگمان چه مردان بزرگی در این سرزمین کهن پرورش داده که یادگارهایشان بر جای جای این دیار چون نگینی می درخشد.

گزافه و بیهوده نیست که هر کس از دیار فرنگ به این سرزمین کهن آمد، شیفته و شیدای این مرز و بوم و هنرش گشته و تاریخ باشکوهش را ستایش کرده است. 

در اینجا نیز میخواهیم بگوییم از هنر، از تاریخ، از معماری ایرانی، که مهندسی هنری چیره دست مردانی است در دل تاریخ پر از اتفاق و گهربار این مرز و بوم.