سر آغاز سخن

با نام و یاد خداوندگار بزرگ دست بر قلم میساییم تا شاید شاگردی باشیم برای او که خود نویسنده و نقاشی چیره دست و بی مانند است. می گوییم و می نویسیم و نقش میندازیم تا همگان بدانند که آفریدگار بزرگمان چه مردان بزرگی در این سرزمین کهن پرورش داده که یادگارهایشان بر جای جای این دیار چون نگینی می درخشد.

گزافه و بیهوده نیست که هر کس از دیار فرنگ به این سرزمین کهن آمد، شیفته و شیدای این مرز و بوم و هنرش گشته و تاریخ باشکوهش را ستایش کرده است. 

در اینجا نیز میخواهیم بگوییم از هنر، از تاریخ، از معماری ایرانی، که مهندسی هنری چیره دست مردانی است در دل تاریخ پر از اتفاق و گهربار این مرز و بوم.